onsdag 28. oktober 2009

På veien......

I går køyrde eg langs vestlandet nord over til Bergen,
naturen viste seg ei vakker side
vindstille, sol, vakre haustfargar og alle vatn var som speglar...
Eg har ikkje tal på alle dei plassane eg kunne tenkt meg å stoppa
for å nyta dei eventyrlege øyeblikka litt lengre...
Eg tok ein liten omveg,
utom Store Milde der eg skulle levere ein del av lasset.
Nede i Mildevågen var sjøen nesten spegelblank
.
På Milde var eg ofte som liten, hos bestemor.
No er det ikkje så ofte ferden går denne vegen...
Ofte kjem gamle minner fram, når eg er der.
Naustet (nr2frå v) som har ein lysare og falma rødfarge
var krambua her ei gong i tida.
Eg var ganske liten og hugsar ikkje så mykje,
men eg hugsar at mykje rart hang i taket
og at det var ei stor steinhelle til trapp, utafor....

onkel bur i bestemor huset
han er ein flink kunstnar og lagar mykje ut av tre
Grannebenkjen,
møter deg i det du køyrer inn på tunet frå sjøsida...

bestemor huset er som det har vore i alle år


trappa er i dag utbetra
men eg minnast ennå lyden av dei ujamne steinane
som slo mot kvarandre
kvar gong nokon gjekk i trappa


eit av onkel sine mange troll tek i mot meg ved trappa


eg må alltid oppom løa der onkel har sin verkstad
han har mange prosjekt på gang

Dette skal verta ei bordplate,
og om eg ikkje tek heilt feil,
så trur eg det må vera ein bit av det store tuntreet,
han saga ned for eit par år sidan.



stolar av stammar



figurar av mange slag - her knerten..
ein kjem nesten inn i ei eventyrverden her.....


Andre enden av løa, er no blitt systove for ei "bunadsdame".
Denne gamle veven står der.
.
Min bestefar laga 3 slike bandvevar og det finns nok ikkje like andre stadar
mor si søster brukar ein,
denne brukte bestemor, og onkel har vove det som er i veven no
den tredje er ikkje heilt i orden, men finns på bruket...
Eg fekk spørsmål om eg kunne tenkja meg å bruka den siste om han vart reparert,
det ville jo vore ei æra å få ta opp arven etter bestefar og bestemor....
om det blir, får bare framtida visa...
Etter fleire hyggelege timar hos onkel og tante
tok eg fatt på siste biten til min overnattingsplass.
.
Det er nesten synd å bruka ein slik flott dag til å reise,
men samtidig så fekk eg nyta den vestlandske naturen
på ein av dei vakraste haustdagane ein kan tenkja seg.

6 kommentarer:

  1. Så fine billeder, kan næsten føle hyggen i din bedstemors hus...

    SvarSlett
  2. Nydelige bilder, og som Kirsten K sier - kunne også føle hyggen fra din bestemors hos.
    Ha en herlig dag.
    Klem fra Helen

    SvarSlett
  3. Ja det var flotte bilderfra vestlandet. Ikke ofte det er så stille nei. Nydelig var det. Også flotte bilder fra bestemorhuset. Flink onkel du har. Godt at stedet blir så godt tatt vare på. Husene til begge beteforelderparene mine er revne. Det eine for å gi plass til sykkelsti og det andre for å lage byggefelt. Slik blir det noen ganger når ingen av ungene vil overta det.
    Du var heldig med turen oppover. Ha en god dag :)

    SvarSlett
  4. Bestemorhuset er verkeleg eit hus med sjel og alt rundt er eit skattkammer! Nydeleg ved sjøen også. Håpar at veven blir sett i stand, det må vere kjekt å veve på ein sånn spesiell vev.

    Ser fram til fleire bilde frå turen og naturen rundt der du skal vere framover :)

    SvarSlett
  5. Minner er gode å ha, men de kan og være vemodige og blandet med smerte. Nydelige bilder du viser! Litt av en kunstner, din onkel. han ser mye ikke "vanlige" ser, minner litt om min far. Koselig bestemorhus. -Margit-

    SvarSlett
  6. Så mye fint du viser her,både vakkert trarbeide og nydelig vestlandsnatur.Skal si du var heldig med været,kjekt å være på tur i sånt vær.
    Ha det kos,klem fra Anne-Berit:o)

    SvarSlett