Når eg start turen ved Gramstad,
såg eg opp mot Dalsnuten, der toppen var innhylla i skodde..
Det var den toppen som var målet for turen....
Allerede nede ved Gramstadtjørn,
vart det mørkare og skodda kom sakte sigande.
- like etter kom regnet
- lufta var gråare og skodda la seg meir og meir over landskapet
- snart var det som å sjå mot ein grå vegg...
- nede i det våte graset lyste desse så fint i mot meg....
- stien eg har gått
- stien eg skulle gått vidare og Dalsnuten, er heilt gøymd i tåkehavet
- eg tek av frå stien, og går ned til Revholstjørn
- eg går langs vatnet
- benken vert nok ståande tom i dag...
- etter ei stund møter eg på ein annan sti, som og fører opp til Dalsnuten
- eg går tilbake til bilen på grusvegen
- eg tek eit siste blikk opp mot Dalsnuten - men ser fortsatt berre den grå veggen...
- tilbake ved Gramstadtjørn er skodda tjukkare enn når eg starta turen
- det vart ingen topptur på meg i dag, som nok og var det beste valget...
Det vart ein våt, men fin tur likevel...
beautiful photos
SvarSlettGodt du har vit til å kome deg ut!
SvarSlettMen godt du ikkje gjekk deg vill i skodda!!
Följer i dine fotspor og nyter dufter, regn og flott terreng!
SvarSlettFår ALLTID slik ro i kroppen når eg les bloggen din og ser alle dine bilder Ruth.
Du har nått speciellt i bildene og teksten som tiltaler meg mye.
Så ikke slutt med dette! Fortsett! LENGE!
Stor klem Synnöve.
Har nå följt i dine fotspor. Fölt regnet, kjent duftene av fuktig skog! Föler ALLTID en stor ro når eg leser din blogg! Du har nått i bildene og teksten som tiltaler meg MYE! Aner ikke hvad, men noe er det!
SvarSlettIKKE slut med å skrive blogg, ikke slutt med å ta bilder. Ikke slutt med å ta meg med på turene dine.
Du er heilt enkelt bare best Ruth.
Glad du er her!
Klem Synnöve.
Tusen takk, Synnøve, dette var store ord. Eg har ikkje tenkt å gje meg på lenge.... :)
Slett