Morgonsola var i ferd med å gøyme seg bak skyene,
då eg rusla mot sjøen
det var heilt vindstille,
og alle vatn var speilblanke
Fuglestadåna renn stille mot havet,
ja, det syns nesten ikkje at elva er i "fart"
det var eit magisk lys,
eit lys som ikkje var så lett å fange
Fuglestadåna er speilblank
Fuglestadåna møter havet
bølgjene slår mot berget der ute,
og kjem rolig inn mot land
morgonsola farger himmelen,
nesten som i ein solnedgang
det var nesten som om ein ikkje kunne sjå seg mett,
på lys, bølgjer, stein og sand
tilslutt slapp eg taket i den magiske og eventyrlege stunda,
og rusla vidare mot Holmestø
bølgjer i rosa/oransje lys
sjøslipte steiner
nausta i Holmestø
mørke skyer kom etterkvart sigande
og lyset blei flatt
eg rulser tilbake til bilen,
full av nye opplevelser,
og klar for å ta fatt på resten av dagen...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar