Tankar

På mi vandring i dag, langs sjøen, til lyden av bølgene, lot eg tankane fara vidt og breidt.

Kameraet låg heime og i dag, og eg var ikkje så oppteken av ting og tang rundt meg,

då er det lett for at ein funderer litt over det meste.

Mine tanker gjekk 2 år tilbake tid, då eg starta denne treningsprosessen. Det starta med ei økt i bassenget pr veke, eg var stuptrøytt etterpå, og bare håpte at eg skulle klara å halda ut over lang tid...

Eg gjekk og ein tur i ny og ne, kameraet var vel ein av dei tinga som var med å drog meg ut- lysten til å fanga eit blinkskudd eller to.

Samtidig ser eg no at eg brukte nok kameraet litt. Når eg stoppa for å ta bilete, så kunne eg henta meg inn att samtidig, utan at nokon merka at det var
eigentleg å få att pusten, eg trong mest.

Eg funderte litt over framgangen, og kva eg har oppnådd på denne tida - ja, det er nesten som eit eventyr....

I dag, to år etter, har eg opp til 5 økter i bassenget pr.veke, går på tur og driv med andre ting i tillegg...

eg har det bedre på alle måter....

Det krev innsats og vilje, men etter mange "tunge" år, var eg heilt klar til å bruka tid på meg sjølv, satsa på mitt liv og mi eiga helse.


Med eitt var tankane over på heilt andre ting....
om kort tid skal eg ha hovudansvaret for eit kurs, i Oslo
Deltakarane er foreldre til barn 0-8 år med samme hudlidelse som eg.
Eg skal for første gong leia heile helga, eg skal prøva å sei nokre velvagte ord til desse foreldra innimellom andre innlegg, svett svett - får litt hjertebank når eg tenkjer på det
- igjen eit stort steg framover - dette hadde eg ALDRI gjort, for få år sidan

har igjen rota fram gamle bilete - blir litt glad av sjå på desse kattungane

Eg har i det siste med vilje lagt kameraet heime, og brukar stavane når eg går.
For eit par veker sidan, fekk eg ei spesiell behandling i eine foten, som eit forsøk, i håp om dempa smerter og blemmedannelse under føtene.
At eg kun fekk i den eine foten, er for å gjera observasjonar på resultat, sidan eg er førstemann med min type lidelse.
Denne hausten vert eit "prøve/feile prosjekt", og når eg går med stavane tek eg meir i og vil vanlegvis få meir vondter.
Skal etter kvart og prøva meg litt på lengre turar, og ta eit par andre utfordringar for få fleire svar på dette....

Om eg kan gå meir og lengre, vil bare framtida visa, men i dag gler eg meg over at eg har
MINDRE smerter i behandla fot......

Ha ein fin og innhaldsrik dag alle saman.