Lånte ord

I dag har eg lånt orda

hos Bente Bratlund Mæland

Å VAKNA

Å vakna om morgonen til ein heilt vanleg dag,

og kjenna ei strime av forventning sildra gjennom seg.

Å gå ut i dagen med opne sansar,

med eit hjarte som slår ørlite ekstra.

Å ha augo som ser med eit uventa klarsyn

dropen på greina, blomen i vegkanten,

rynkene i eit andlet som er nært.

Å kjenna at det boblar ei glede i ein,

Ei sterk, uventa glede - over livet.

Å VERA TIL

Du henta ei stjerne ned frå den blå himmelen til meg i dag,

og tende lys over dagen min.

Andletet ditt opna seg i eit smil då vi møttest.

Augo dine bar i seg ein varme.

Du rørte lett ved armen min.

Det var ikkje orda vi delte, men det du tende i meg, det du opna i meg.

At nokon bryr seg.

Det vart så uendeleg godt å vera til.

AUGNEBLINK
Dei nakne, skjelvande augneblink då tonar smyg seg innunder huda di
fyller deg med ein varme, opnar noko i deg.
Augneblink då du sjølv blir ein tone-
blir eitt med noko uendeleg.
Og seinare, når du vaknar opp og kjenner at noko er annleis - i deg.
Varare, sterkare, nærare.....
Augneblink å leva på

Eg vil ynskja alle ein fin dag.