Tradisjon

Midt på dagen kvar julafta

har vi som tradisjon å samlast

til risengrynsgraut, kaffi og småkaker.

Her møtest gamal og ung

slekter og vener,

til eit samvær i høystanden

i ei gamal løe i Time soknå.

.

Garden er gamal og verneverdig

lite modernisering er gjort,

først no i haust fekk ungjenta lagt inn vatn

til do og dusj... i løa...
.

Denne vesle løa

gjev husrom for mang ei sjel kvart år.

Løa er slitt av tidens tann

og blitt ganske gjesen etterkvart

så "festplagget" her er varmedressen.

.

Store grautgryter må til, når så mange samlast,

og eg var ein av to, som koka graut i år.

Melka kjem rett frå melketanken

til ein av bøndene i slekta.
.

alle bidreg med litt kvar

serveringa er på enklaste måte
plast og papir, slik at ingen skal stå att med oppvasken.
Sidan vi er så mange, har vi fleire mandler i grauten,
og det viser seg at i denne tallerken ligg ein av mandlane.
I år som tidlegare år,
havna største delen av premiane i mitt hus.


på ein halmball kan ein forsyna seg sjølv med tilbehør

Hunden Toby fekk ikkje vera med på festen inne,
men storkosa seg ute med ballen sin
og alle ungane som kom til gards.
.
slike gamle løer huser nok mange gamle minner


sauen Mia fekk lov å koma inn å helsa på

Jæren fekk kvit jul i år

det vart ei flott ramme rundt vår samankomst.

Den gamle travarhesten Støtmai

hadde ikkje lyst å koma fram,

ho vart nok litt skremt av alt oppstyret på garden.

Her har ho gøymt seg blant trea, på trygg avstand.

.

Ha ei fin julehelg!