Sirbma - Alta og ein svipptur innom Kautokeino

Den dagen vi drog frå Sirbma, 

hang skodda lavt over landskapet.

Gradestokken viste eit par minusgrader,

ein frisk morgon.

 skodda letta ganske snart,

men eit skylag hang over oss det meste av dagen.

- eit supert "kjørevær"

 Samelandsbrua.

vi valgte og denne gongen,

 å køyre mesteparten av turen mot Karasjok,

på finsk side

 eit par solgløtt på veien,

elles er det kratt, tre, skyer, vatn, elv og vei

- få variasjoner...

 - etter eit kort stopp i Karasjok,

går veien vidare,

og vi bestemmer oss for å ta ein svipptur 

nedom Kautokeino,

for å besøke Juhls sølvsmie og galleri.

*

"Her vil du kunne se et utvalg av smykkene

vi lager på vårt verksted i Kautokeino.

Flere smykker og hele kolleksjoner vil bli lagt til.

Smykkene designet av Sunniva Juhls,

smykkene fra Helleristningsfeltet i Alta,

samt smykkene til de 6 bunader vi også lager sølvet til,

vil bli lagt til etterhvert.

Nye og gamle historier vil bli fortalt.

Litt etter litt vil nye dører åpne seg,

og man vil få et innblikk i hva som finnes innefor 

Frank og Regine Juhls' unike livsverk"

*

(frå nettsida)

 til og med bygningane er kunstneriske

 gullegget er visst viden kjent

 - utanfor får ein historien om plassen,

gjenneom bilete og tekst,
- inne er det mulig å få informasjon,
og omvisning av personalet

 det heile begynte med ei lita smie på 60 talet

 på 70, 80 og 90 talet - eit nytt tilbygg kvart 10 år

 rett innanfor inngangsdøra,

ser ein ein høg vegg med eit uferdig kunstverk.

Dette er Regine sitt verk,

som ho held på med, litt kvar dag.

Dama er over 70,

ho har gitt ansvaret for bedriften

over til neste generasjon,
men dette vil ho fortsetja med.

 ein flott og detaljrik vegg

 ein annan ting som viser godt igjen

fingeravtrykket til Frank sin tommel

 her finns ei avdeling med samisk historie

 komsa 

 bunad/koftesølv

 her litt for ein kvar smak

 utanfor Kautokeino i vakre haustfargar

 her finns utstillingar frå andre kulturer

orientalsk i kjellare for øyeblikket

 dei eldste hyttene på tunet er frå 60 talet

 også her har dei lagt ned mykje arbeid i detaljer

 til og med veslegutt syns at dørene var fine...

(når bestemor først hadde gjort han oppmerksom på det)

her oppe i lia,

ser ein ut over Kautokeino

 eit lite bed med valmuer

fine haustfargar danner ei fin ramme om området

 det er på tide å ta fatt på siste stykke mot Alta

 skyene løyser seg opp,

og sola følger oss dei siste mila mot dagens mål

ein lang reisedag er snart over...