Lang dørstokkmil

I dag måtte eg ha nokre runder med sjølv, før eg kom igang. Var fleire gonger i vinduet og såg på veret. Fann ut at det var sikkert for glatt til å gå tur, skodda hang lågt og det var sikkert kaldt og ufyselig.....

Men så er det den samvittigheta då, den drog i andre enden og sa noko heilt anna.

Eg kom meg avgårde - med staver.

Ute var det grått, 2 plussgrader og ingen vind - nesten ein følelse av vår. Fuglane sang og eg haurde bekken sildra.
Eg gjekk gjennom rester av tirsdagens uver, snøen låg ennå der dei største snøfennene la seg, litt isete var det, men ikkje meir enn at det gjekk greitt.

Nå sit eg her med roser om kinn, glad og fornøgd for den fine morgonturen det vart, til tross for lang dørstokkmil før eg starta.

Nå skal eg med god samvittighet ut på jentetur og bare kosa meg!