Tilbakeblikk

Her som i store deler av landet, dett regnet ned i bøtter og spann. Eg har rydda litt i mitt store fotoarkiv, og vart sitjande å lengta til ein av dei stadane eg ofte var som barn. Det var her ho bestemor budde, og kvar sommar var vi der på ferie.

Dei hadde eit lite fjos, me 6-7 kyr. Dei stod på trebåsar, og den moderne verden hadde ikkje innhenta dette gardsbruket. Når lorten skulle ut, opna dei ei dør i enden av renna og måka det rett ut i hevdafjoset. Me barn var som barn flest - høgt og lågt - og alt som skjedde var jo spanande. Ei gong stakk eg nok nasen litt for langt fram - og brått låg eg i hevdafjoset med lort til livet....... I dag kan eg ikkje hugsa kven som var min redningsmann, men reknar med at det var min onkel. Han måtte "vassa" i lorten frå utsida og inn til han fekk tak i meg. Jaudå, den historia har eg fått høyre nokre gonger opp igjennom åra.

Det var alltid stas å koma til Milde, ned på brygga og til naustet- det naustet som ikkje er raudt. Her har eg fiska mang ein mort, og funne småkrabbar i mellom steinane. Å vera med onkel ut i båten var og stor stas. Ein del fiskar har vi fiska, men det var ikkje alltid like stas å få dei til middag etterpå.

Med Sofusen (onkel sin båt) utover fjorden, ja det er mangt som kjem i tankane når ein begynner å mimra litt.

På godversdagar, med slekt og venner samla til samvær på bryggja - med tante sitt gode bakverk - ja det var tider det.......